بیشتر افراد تصور می کنند که افراد مبتلا به دیابت نمی توانند میوه بخورند، اما به گفته خانم دکتر کابلی، متخصص تغذیه، میوه می تواند در رژیم غذایی دیابتی وجود داشته باشد، میوه ها سرشار از مواد مغذی، ویتامین، فیبر و انتی اکسیدان ها هستند.
مهم ترین نکته در مورد خوردن میوه افراد دیابتی این است که انواع مناسب و مقدار مناسب را انتخاب کنید. چون برخی از میوه ها حاوی مقادیر بالایی از کربوهیدرات هستند که می تواند میزان قند خون شما را تحت تاثیر قرار دهد، به همین دلیل شما نمی توانید میزان نامحدودی از میوه ها را در طول روز مصرف کنید.
برای پیشگیری از هرگونه خطر در رابطه با مواد غذایی و میوه ها، لازم است از یک رژیم دیابتی که توسط متخصص تغذیه تنظیم شده است، پیروی کنید.
فیبر موجود در میوه ها، می تواند به پیشگیری از افزایش قند خون کمک کند. همچنین سبب کاهش کلسترول شده و زمان سیری را افزایش می دهد که در نهایت منجر به دریافت غذای کم تری می شود. میوه همچنین منبع عالی ویتامین و مواد معدنی نظیر پتاسیم است که می تواند به کاهش فشار خون شما کمک کند.
به هنگام انتخاب میوه، چند نکته مهم را در نظر بگیرید:
میوه خشک، به ویژه اگر میوه شیرین باشد، کربوهیدرات بیشتری نسبت به میوه های طبیعی خواهد داشت. همچنین حاوی قند بیشتر و فیبر کمتر خواهد بود. فقط دو قاشق غذاخوری کشمش حاوی ۱۰۰ کالری، ۲۳ گرم کربوهیدرات و ۱۸ گرم قند است که تقریبا برابر با ۵ قاشق چای خوری شکر است.
برای مقالات بیشتر از سایت دکتر نیره کابلی دیدن فرمایید.
زخم ها ممکن است ناشی از مکانیسم های مختلف بوده و می توانند حاد یا مزمن باشند. زخم ها می توانند پیش رونده، عاجز کننده و در بعضی موارد باعث ناخوشی قابل توجهی و یا حتی مرگ و میر شوند. همه این موارد بدان معنی است که مدیریت زخم ها می تواند کاری پیچیده و دشوار باشد. علاوه بر این، همانطور که انتظارات بالاتر می روند و با افزایش سن عمومی جمعیت، زمان و هزینه های تلاش برای درمان و بهبود زخم بسیار افزایش یافته است.
بسیاری از زخم ها آهسته بهبود می یابند و مراقبت از این زخم ها مشکل است. اخیرا روش تکنیک فشار موضعی منفی یا وکیوم تراپی (خلاء درمانی)، برای حل کردن برخی از این مشکلات طراحی شده است. وکیوم تراپی یک فشار منفی کنترل شده را بر روی سطح زخم ایجاد می کند که دارای مزایای بالقوه برای درمان زخم است.
درمان زخم با فشار مخالف درمانی است که زخم را به بهبود ترغیب می کند. این روش درمانی به طور گسترده برای درمان زخم های مزمن و پیچیده استفاده می شود. گرچه اساس فیزیولوژیکی اثر آن هنوز به طور کامل درک نشده است، اما داده های بدست آمده مدرکی حاکی از تاثیر آن برای بهبود زخم است.
وکیوم تراپی اشاره به پانسمان زخمی دارد که به طور مداوم یا به طور متناوب فشاری را به سطح زخم برای کمک به بهبود آن اعمال می کند. این نوع درمان برای مدیریت بسیاری از زخم های حاد و مزمن، محبوب شده است.
زمانی که پای یک بیمار دیابتی دچار بریدگی می شود و متوجه آن نمی شود زخم های پای دیابتی می تواند به سرعت شکل بگیرد. اغلب مقصر این اتفاق نوروپاتی، یک بیماری مرتبط با دیابت که عصب های حسی را می کشد، است. اگر برش شدید باشد یا آلوده شود، می تواند فراتر از سطح پوست گسترش یابد تا زخم عمیق ایجاد شود.
اگر زخم های پای دیابتی بدون درمان رها شود می تواند بیماری شدید ایجاد کند که نیاز به درمان جدی، جراحی یا حتی قطع عضو خواهد داشت. با این حال، درمان پیشرفته ای که ما از آن استفاده می کنیم، وکیوم تراپی برای درمان این زخم ها موثر است. داده های مربوط به مطالعه در 2015 در World Journal of Orthopedics نشان می دهد که این روش درمان موثرتر از درمان های زخم مرطوب است.
این درمان چگونگی مراقبت از زخم های دیابتی را تغییر داده است و به پزشکان و بیماران مسیر دیگری برای بهبود ارائه داده است. در حالی که تئوری ساده ای دارد، درمان زخم با وکیوم تراپی یک درمان سطح بالاست که می تواند به افراد مبتلا به زخم های شدید دیابتی کمک کند تا از قطع عضو جلوگیری کنند.
درمان با استفاده از پانسمان کردن زخم شروع می شود. سپس، یک پمپ خارجی به آن متصل شده که خلاء ملایمی ایجاد می کند. این مکش جریان خون به زخم را افزایش داده و مایع اضافی را کاهش می دهد تا به بهبود زخم کمک کند. همچنین با توجه به نوع باکتری که در حال رشد است، می توان از روش های مختلف درمانی دیگر در کنار وکیوم تراپی بهره گرفت.
دستگاه های VAC برای پاک کردن زخم طراحی شده اند و در عین حال امکان پر کردن زخم های عمیق با بافت سالم را فراهم می کنند. این فرایند برای جلوگیری از عفونت مجدد و حفظ قسمت آلوده شده ی پا ضروری است. در حالی که وکیوم تراپی می تواند به جلوگیری از قطع عضو کمک کند، اغلب عمل جراحی جزئی برای تمیز کردن کامل زخم ( دبریدمان ) و بازرسی زخم، به خصوص اگر که امکان عفونی شدن استخوان زیر زخم وجود داشته باشد، انجام می شود.
انواع مختلفی از دستگاه های VAC وجود دارد – بعضی ها به طور خاص برای استفاده در بیمارستان طراحی شده اند و بقیه برای استفاده درازمدت بوده و قابل حمل هستند.
پانسمان وکیوم تراپی باید هر 48 ساعت تعویض شود. در صورت وجود عفونت پانسمان باید هر 24 ساعت تعویض شود. اگر زخم عفونی نباشد، ممکن است پانسمان را برای دوره های طولانی تری نگه داشت. بسته به نوع زخم، درمان زخم با وکیوم ممکن است برای 2 تا 6 هفته مورد نیاز باشد.
بحث های درمانی هرگز یک نسخه کلی برای همه نیست. هر کس به طور متفاوتی بهبود می یابد و اینکه چقدر راحت و با چه سرعتی زخم بهبود می یابد وابسته به مکان زخم است. در طول درمان، به طور مداوم روش درمانی ارزیابی شده تا به بهترین نتیجه رسید. دکتر شما از شما سوالات زیادی خواهد پرسید و ممکن است تغییرات شیوه زندگی را در طول بهبودی توصیه کند. اگر نگران هستید یا اگر در مورد وضعیت خود یا درمان سوالی دارید، مهم است که آن را با دکتر خود مطرح نمایید.
یکی از چیزهایی که اغلب بیماران را متعجب می کند این است که دستگاه های وکیوم تراپی باعث ایجاد سر و صدا می شوند. این دستگاه ها با سنسورهای پیچیده ساخته شده اند و این صداها از تنظیم دستگاه در زمان تمیز کردن و بستن زخم است. دستگاه ها نسبتا آرام هستند، اما صدای آنها می تواند با تغییرات زخم و یا حرکت بیمار تغییر کند. بنابراین صداهای جدید به این معنا نیست که چیزی کار نمی کند. دستگاه ها دارای آلارم هستند، پس اگر مشکل وجود داشته باشد، متوجه می شوید!
یکی دیگر از جنبه های مهم بهبود زخم، مراقبت از خود است. افرادی که دیابتی با کنترل دارند، نتایج بهتر با درمان VAC دارند. این افراد، بیمارانی هستند که قند خون خود را به دقت بررسی می کنند و به طور مرتب پاها را چک می کنند تا متوجه وجود زخم شده و بتوان از ابتلا به عفونت جلوگیری کنند.
در بیماری دیابت، تغذیه یک تعادل حساس است. کادر درمان باید مراقب مصرف کالری بوده و باید نیازهای مربوط به سلامت قلب و کلیه را مدیریت کنند. بسیاری از بیماران با تمام این مشکلات مواجه هستند، بنابراین تحت درمان یک متخصص تغذیه و متخصص غدد بودن می تواند به حل مشکل کمک کند. بازدهی قدرت اندام و تحرک نیز برای نتایج درازمدت و کیفیت زندگی بسیار مهم است و بیماران می تواند از یک درمانگر فیزیکی و یا فیزیوتراپ برای توانبخشی بهره ببرد.
چگونه از عفونت غیرقابل کنترل زخم پای دیابتی پیشگیری کنیم
مراقبت غیراصولی از زخم پای دیابتی باعث افزایش ابتلا به عوارضی مانند عفونت می شود.
پیشگیری و درمان زخم پای دیابتی یک اولویت مهم برای افراد مبتلا به دیابت است. تقریبا ۱۵ تا ۲۵ درصد از افراد مبتلا به دیابت، در طول زندگی خود مبتلا به زخم پای دیابتی می شوند. زخم پا اگر به موقع درمان نشود می تواند به سرعت تبدیل به زخم چرکی شود. زخم های پا نیاز به مراقبت و درمان پیشرفته دارند، اگر تحت درمان قرار نگیرند در نهایت ممکن است منجر به قطع عضو یا افزایش خطر ابتلا به مشکلات دیابتی می شود.
نکته مهم در این بین؛ این است که هزینه درمان یک زخم پای دیابتی عفونی چندین برابر درمان زخمی است که در مراحل اولیه تشخیص داده می شود. خوشبختانه می توان با مراجعه به موقع به متخصص زخم دیابتی، از این امر پیشگیری کرد.
همانند سایر موارد پزشکی، بهترین درمان برای زخم های دیابتی، پیشگیری است. شستشوی روزانه ی پاها و استفاده از لوسیون مرطوب کننده، گام های ضروری برای سلامت پاها در افراد مبتلا به دیابت است. تمیز و مرطوب نگه داشتن پوست می تواند به محافظت پاها در برابر هر گونه آسیبی کمک کند و در برابر ترک خوردگی و تاول ها که می توانند منجر به زخم پای دیابتی شوند، سبب مقاومت پوست شود.
کفش و جوراب های طبی مخصوص افراد دیابتی، برای پیشگیری از سایش پوست و ایجاد تاول ها، بسیار موثر است. ناخن های پا باید به طور مرتب کوتاه و تمیز شوند تا از انباشته شدن کثیفی و آلودگی ها جلوگیری شود.
برای افرادی که مبتلا به دیابت هستند، مراقبت از پاها و آگاهی از سلامت پاها بسیار مهم است. افراد دیابتی مستعد ابتلا به بیماری نوروپاتی محیطی هستند که سبب ضعف گردش خون در بدن به ویژه در اندام های انتهایی بدن می شود. در نتیجه منجر به از دست دادن احساس در پاها می شود. به همین دلیل بررسی روزانه پاها برای جلوگیری از عفونت غیرقابل کنترل پاها ضروری است.
اگر در ابتدا متوجه یک خراش، برش یا کبودی کوچک بر روی پاهایتان شوید، باید بلافاصله آن ها را درمان کنید و این زخم های کوچک را نادیده نگیرید. زخم های کوچک باید به آرامی پاک شوند و با یک آنتی سپتیک موضعی و دیگر محصولات مناسب مراقبت از زخم، درمان شوند.
داروهای خانگی می تواند زخم را وخیم تر و مانع بهبودی آن شود. اگر زخم های کوچک در عرض ۱ تا ۲ روز بهبود نیابد، سریعا بامتخصص زخم عفونی مشورت کنید تا علائم عفونت را بررسی کنند.ت جدی سلامتی شوند.
منبع سایت
در این مطلب می خواهیم متداول ترین سوالاتی را که در رابطه با بیماری دیابت، مطرح شده است را پاسخ دهیم. این سوالات به شرح زیر هستند:
زمانی که شما برخی از عوامل خطر دیابت را داشته باشید و یا در نمونه ادرار شما، سطح قند خون بالا باشد، پزشک شما ممکن است شما را از داشتن بیماری دیابت آگاه سازد. دیابت بر نوع کلی تقسیم می شود:
دیابت نوع ۱: زمانی که پانکراس شما، یا انسولین تولید نکند و یا به مقدار کم تولید کند.
دیابت نوع ۲: اگر بدن به طور طبیعی به انسولین پاسخ ندهد. ( شایع ترین نوع دیابت )
دیابت یک بیماری بسیار جدی و البته غیر قابل درمان است. اما روش های موثری برای کنترل و پیشگیری از آن وجود دارد. پزشک معالج به شما کمک می کند تا یک طرح درمانی مناسبی را برای خود تهیه کنید. شما برای درمان، کنترل و مدیریت دیابت، ممکن است به تیم درمان دیابت، متخصص تغذیه، پزشک چشم و متخصص دیابت نیاز داشته باشید.
درمان دیابت و مدیریت آن نیاز به نگه داشتن سطح قند خون در حالت نرمال دارد. برای این امر پزشک شما ترکیبی از داروهای مناسب، ورزش و رژیم غذایی مناسب افراد دیابتی را برایتان تجویز خواهد کرد.
منبع سایت
نرخ دیابت در ایالات متحده افزایش یافته است و به گفته انجمن دیابت آمریکا، هفتمین علت اصلی مرگ و میر است. مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) خاطر نشان می کند که حدود ۱۰ درصد از آمریکایی ها دیابت دارند و از هر ۳ بزرگسال، بیش از ۱ نفر مبتلا به پیش دیابت می باشد. خوشبختانه راه هایی وجود دارد که شما می توانید به وس
یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای پیشگیری از دیابت انجام دهید، حفظ یک وزن سالم است. CDC اشاره می کند که از دست دادن ۵ تا ۷ درصد از وزن بدن شما که فقط ۴٫۵ تا ۶ کیلوگرم برای یک فرد ۹۰ کیلویی می شود، می تواند از دیابت پیشگیری کرده یا آن را به تعویق بیندازد. اگر دارای اضافه وزن هستید، سعی کنید با کاهش حداقل ۵۰۰ کالری از غذای مصرفی تان در روز یا سوزاندن کالری بیشتر توسط افزایش فعالیت فیزیکی، ۰٫۴ تا ۰٫۹ کیلو در هفته وزن کم کنید.
علاوه بر حفظ یک وزن سالم، انتخاب مواد غذایی درست و اجتناب از بقیه نیز ریسک ابتلای شما به دیابت را پایین می آرود. با توجه به دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد، انتخاب های غذایی زیر برای پیشگیری از این بیماری ضروری هستند:
به جای غلات تصفیه شده (برنج سفید، نان سفید و غیره) غلات کامل (برنج قهوه ای، کوینولا، جو دوسر و غیره) را انتخاب کنید.
به جای نوشیدنی های شیرین، قهوه، چای یا آب را انتخاب کنید.
به جای چربی های حیوانی و ترانس، چربی های مفید برای قلب (مانند روغن های گیاهی، آجیل و دانه ها) را انتخاب کنید.
گوشت قرمز را محدود کرده یا از آن اجتناب کنید و از گوشت های فرآوری شده دوری کنید. در عوض، منابع سالم تر پروتئین مانند ماهی، ماکیان، سویا، آجیل، دانه ها، حبوبات و لبنیات کم چرب را انتخاب کنید.
مصرف فیبر بالا به شما کمک می کند که از دیابت پیشگیری کنید و تعیین اهداف فیبر می تواند شما را در مسیر درست نگه دارد. یک بررسی که در Hormone and Metabolic Research منتشر شد، گزارش می دهد که دریافت بیش از ۳۰ گرم فیبر در روز به همراه یک رژیم غذایی کم چرب، یک استراتژی موثر برای جلوگیری از دیابت نوع ۲ است. میوه های غنی از فیبر، سبزیجات، آجیل، دانه ها، حبوبات، غلات سبوس دار را انتخاب کنید و در مورد مصرف یک مکمل فیبر از پزشکتان سوال نمایید.
ورزش منظم نه تنها به کنترل وزن کمک می کند بلکه نقش قابل توجهی در پیشگیری از دیابت نیز ایفا می کند. ممکن است بیندیشید که برای کاهش خطر ابتلا به دیابت، واقعا چه مقدار ورزش مورد نیاز است. خوشبختانه شما مجبور نیستید ساعت ها در باشگاه باشید. با توجه به بررسی سال ۲۰۱۰ که درمراقبت از دیابت منتشر شد، انجام ۳۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط مانند پیاده روی سریع، ۵ روز در هفته یک استراتژی موثر برای پیشگیری از دیابت است. دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد خاطر نشان می کند که پیاده روی سریع برای ۳۰ دقیقه در هر روز، خطر ابتلای شما به دیابت نوع ۲ را حدود ۳۰ درصد کاهش می دهد.
اگر یک فرد سیگاری هستید، ترک کردن آن یکی از مهم ترین کارهایی است که می توانید برای کمک به پیشگیری از دیابت انجام دهید. CDC می گوید که سیگار کشیدن، خطر ابتلای شما به این بیماری را حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش می دهد. بنابراین ترک کردن سیگار، احتمال ابتلای شما را به طور قابل توجهی پایین می آورد. اگر در ترک کردن سیگار مشکل دارید، انواع منابع آنلاین و اپلیکیشن ها برای کمک به شما برای آغاز این کار، موجود هستند.یله آنها خطر ابتلایتان به این بیماری را کاهش دهید.
منبع سایت